ODESZLI OD NAS

30. 08. 2021r. odszedł od nas Janusz Michał KŁOPOCKI.

Janusz Michał Kłopocki (ur.18.03.1936, zm.30.08.2021 ), żył 85 lat.
Urodził się we Franciszkowie. Jako dorosły mężczyzna osiedlił się w Skierniewicach, wieloletni myśliwy, miłośnik przyrody, z zamiłowania ogrodnik i pszczelarz. Ojciec Doroty, Małgorzaty i Huberta. Dziadek Ewy, Krzysztofa, Małgorzaty , Katarzyny i Marcina.


23. 08. 2018r. odeszła od nas Łucja Kłopocka.

Łucja Kłopocka (r.05.11.1930, zm.23.08.2018 ), żona Bolesława Kłopockiego z Chwaliszewa gm. Krotoszyn. Uczestniczyła w dwóch Zjazdach Rodu Kłopockich. Otrzymała srebrną odznakę Honorowego członka Rodu Kłopockich.


27. 10. 2017 r. odszedł od nas Bolesław Kłopocki.

Urodził się 01. 07. 1932 r. Całe życie związany był z rolnictwem. Powadził gospodarstwo rolne w Chwaliszewie k. Krotoszyna. Specjalizował się w chowie krów mlecznych. W przełomowym okresie dla Polski był działaczem Solidarności R.I. Dwukrotnie uczestniczył wraz z żoną Łucją w Zjazdach Rodu Kłopockich.


























Śp. Henryk Kłopocki 06. 09. 1939 – 08.09.2014 r.

    Henryk Kłopocki, ukochany mąż, ojciec, brat, dziadek, teść, a przede wszystkim dobry, prawy człowiek o szlachetnym sercu. Sam z dumą nazywał siebie Dziadkiem. Zawsze uśmiechnięty, żartowniś, dusza towarzystwa. Do wszystkich odnosił się z szacunkiem. Szczerze oddany najbliższym i całemu rodowi Kłopockich. Szarmancki, do cna uczciwy i pełen poświęcenia dla dobra innych. Przyjacielski, szczery i nad wyraz odpowiedzialny. Na Dziadku zawsze można było polegać, w dzień i w nocy.

    Odszedł niespodziewanie zaledwie dwa dni po swoich 75. urodzinach i kilka tygodni po obchodach 50-cio lecia małżeństwa. Syn Mariana i Genowefy z domu Respondek.

Rodzeństwo: Jadwiga, Maria, Anna i Tomasz.
Żona: Zdzisława z domu Biernacik.
Dzieci: syn Arkadiusz (żona Daria) i córka Ewa Płaziuk (mąż Robert).
Wnuki: ze strony Ewy – Jakub i ze strony Arka – Natalia.

    Henio urodził się w Starej Miłosnej kilka dni po rozpoczęciu II wojny. Jako osesek, będąc w pobliżu bombardowań, mocno zaciskał piąstki podczas kolejnych odgłosów wybuchów. Bliskość działań wojennych zmusiła rodzinę do przeniesienia się do Herb, gdzie spędzili wojnę. Po wojnie osiedlili się na dobre w Oleśnie. Był bratankiem Janiny Kłopockiej, autorki Rodła.

    Z wykształcenia geodeta, z zamiłowania wędkarz, grzybiarz i amator wycieczek rowerowych. Pasję wędkarstwa dzielił z wnukiem Kubą, a na grzyby jeździł rowerem w towarzystwie Dzidki, jego ukochanej żony. Często obdarowywał ją kwiatami, tymi z kwiaciarni czy ogródka jak i polnymi, nazbieranymi w drodze do domu.

    Heniu, Dziadku, bardzo nam wszystkim Ciebie brakuje. Spoczywaj w pokoju ……


Śp. Eugeniusz Kłopocki


Śp. Kazimierz Kłopocki


Szanowni Kłopoccy, ze smutkiem informujemy, że dnia 17.08.2013 roku
odszedł od nas kolejny z Rodu Kłopockich.
Członek- STOWARZYSZENIA RODU KŁOPOCKICH im. „JANINY KŁOPOCKIEJ TWÓRCZYNI ZNAKU RODŁA”

Śp. Kazimierz Kłopocki – ur. 19.11.1930 r.

 

    Urodził się w Chwaliszewie k./Krotoszyna. Ojciec – Wojciech Kłopocki (1899 r. – 1988 r.), Matka – Marianna Panek – wspólnie prowadzili gospodarstwo rolne. Po zakończeniu wojny ukończył gimnazjum, a następnie Liceum Administracyjno – Handlowe w Krotoszynie zdając maturę w 1951 r. Po skończeniu szkoły średniej został na dwa lata wcielony do obowiązkowej służby wojskowej, aby w 1953 r. zostać przeniesionym do rezerwy w stopniu oficerskim. W 1954 r. zawarł związek małżeński z Marią Kobierską (ur. 1933 r.) i został ojcem trzech synów: Andrzeja (ur.1955r.), Romana (ur. 1956 r.) oraz Mariusza (ur. 1960 r.). Doczekał się również troje wnucząt: Krystiana (ur. 1981 r.), Adriana (ur. 1982 r.) i Liliany (ur. 1992 r.).

    W 1973 r. ukończył studia zaoczne na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu uzyskując tytuł magistra administracji.

    W latach 1953 – 1955 pracował jako księgowy w Zakładach Zbożowych w Miliczu. Następnie do 1957 r. na stanowisku sekretarza zarządu Powiatowego Samopomocy Chłopskiej w Krotoszynie. Po likwidacji związku rozpoczął pracę w Krotoszyńskim Przedsiębiorstwie Przemysłu Terenowego, na stanowisku kierownika handlowego.

    W latach 1963 – 1967 pracował w Wojskowej Jednostce Inżynieryjno – Budowlanej w Krotoszynie na stanowisku kierownika zaopatrzenia. W 1967 roku na polecenie władzy powiatowej został przeniesiony na stanowisko dyrektora handlowego w Państwowych Zakładach Zbożowych w Krotoszynie, gdzie zajął się budową silosu zbożowego.

    W roku 1968 podjął pracę w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Krotoszynie na stanowisku kierownika Wydziału Przemysłu i Handlu, a po likwidacji powiatu w 1975 r. został wicedyrektorem Wydziału Przemysłu i Handlu w Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Lesznie.

    Następnie pełnił funkcję wiceprezesa zarządu Wojewódzkiej Usługowej Spółdzielni Pracy w Krotoszynie.

    W 1980 r. został prezesem Chemicznej Spółdzielni Pracy, a od 1982 r. objął stanowisko dyrektora Wojewódzkiego Związku Gminnych Spółdzielni w Kaliszu – Zakład Handlu w Krotoszynie.

    Z początkiem przemian ustrojowych w latach 1989 – 1990, działając na mocy ustawy o organizacji i działalności spółdzielczości dokonał zmian własnościowych i na bazie Zakładu Handlu, utworzył Spółdzielnię Produkcyjno – Handlową „Ewa”, w której do momentu przejścia na emeryturę w roku 1992 pełnił funkcję prezesa zarządu.

    Nie zrezygnował jednak z dalszej pracy, która zawsze była Jego pasją, i z pomocą rodziny w 1998 r. wybudował od podstaw i otworzył w Krotoszynie restaurację „Cristal”, którą dalej rozbudował w roku 2012 – 2013, działając czynnie, aż do ostatniego tygodnia przed śmiercią, pomimo osłabienia i bólu spowodowanego chorobą.

    Poza praca zawodową prowadził także aktywną działalność społeczną. We wczesnej młodości dał się poznać jako znakomity organizator różnych obozów harcerskich, następnie działał w Lidze obrony Kraju, później udzielał się w życiu sportowym miasta, będąc przez siedem lat prezesem Klubu Sportowego „Astra”.

    Za działalność zawodową i społeczną został odznaczony:
– srebrnym oraz złotym krzyżem zasługi,
– odznaką honorową „za zasługi dla rozwoju województwa poznańskiego”,
– złotą odznaką „zasłużony działacz Ligi Obrony Kraju”.

    Śp. Kazimierz Kłopocki dał się poznać jako wyjątkowy, a zarazem skromny człowiek. Nie zabiegał o tytuły i zaszczyty, lecz wszyscy mogli podziwiać jego dobroć, pracowitość, serdeczność. Był życzliwy, otwarty i wyrozumiały zarówno dla podwładnych, jak i innych ludzi. Zawsze chętny do współpracy i niesienia pomocy, służący radą. Cechowała go też wielka radość i chęć życia. Walczył do końca z nieuleczalną chorobą, bo uważał, że kto jest cierpliwy, wytrwały i wykonuje wszystkie polecenia medyczne ten może przedłużyć swoje życie. Niestety, choroba okazała się silniejsza.

Cześć Jego pamięci – spoczywaj w pokoju. Syn Andrzej Konrad Kłopocki


Śp. Danuta Kłopocka – Obidniak

SZANOWNI KŁOPOCCY

W imieniu córki, Doroty Obidniak (zd. Kłopocka) zawiadamiam, że w dniu 28 kwietnia 2013 roku zmarła Danuta Kłopocka –Obidniak, jedna z trojga rodzeństwa Kłopockich – aktorka teatralna i filmowa tak, jak jej bracia Zbyszek i Włodek.

Ostatnią wolą zmarłej było, by ciało Jej zostało spopielone, a urna z prochami złożona w grobie obok Jej męża Karola w Krośnie.

Uroczystości pogrzebowe odbyły się w dzień Jej urodzin tj. 13 sierpnia 2013 roku w kaplicy na Cmentarzu Komunalnym w Krośnie przy ulicy Wyszyńskiego.

W uroczystości pogrzebowej, przy stosownej oprawie muzyczno – artystycznej, udział brała licznie zgromadzona rodzina. Nad mogiłą ostatnie pożegnalne słowo wygłosił Jej brat Zbyszek Kłopocki – ostatni żyjący z rodzeństwa.

Następnie w restauracji – pensjonacie „Buda” – odbyło się spotkanie członków rodziny połączone z wspomnieniami o zmarłej Danucie i Jej domu rodzinnym w Herbach Śląskich, gdzie głową był Jakub Kłopocki, jeden z licznych braci pochodzących od Ignacego Kłopockiego z Pogorzeli.

Andrzej Feliks Kłopocki